درمان بیماری های اعصاب

آیا همه مشکلات اعصاب درمان می شوند؟

بیماری اعصاب و روان انواع متفاوتی دارد که گاها برخی از آن ها حتی گاها مادرزادی است. این مشکلات که شامل عقب افتادگی ذهنی و … هستند؛ جزء مشکلات غیرقابل درمان به حساب می آیند. در حال حاضر اینگونه بیماری ها شیوع کمی دارد مگر اینکه قبل از ازدواج غربالگری های لازم انجام نشده باشد.

در ایران شایع ترین مشکلات اعصاب و روان شامل موارد زیر است:

• افسردگی
• اضطراب
• حمله پانیک
• فکر و خیال
• وسواس
• عدم تمرکز

موارد بالا همگی قابل بهبود و درمان هستند که بر اساس نوع پیچیدگی آن ها مدت درمان هرکدام تفاوت هایی دارد. اگر شما هم احساس می کنید که دچار یکی از حالات بالا هستید یا اینکه پزشک شما تشخیص داده که شما این مشکلات را دارید، نگرانی ای برای غیر قابل درمان بودن آنها نداشته باشید.

درمان بیماری اعصاب و روان با روانشناس

همانطور که از نام این دسته از بیماری ها پیداست، مشکلات اعصاب و روان قطعا بخش مهمی از آن به روان برمی گردد که باید با توجه به شرایط و نوع بیماری فرد توسط روانشناس بررسی شود. روانشناس با توجه به سطح و عمق مشکل به فرد مشاوره می دهد. البته اگر مشکل فرد حاد باشد سعی می کنند با ارجاع به روانپزشک برای تجویز قرص اعصاب سرعت بهبود را بیشتر کنند.

در مواردی که مشکلات از ریشه هایی مانند تروما، فوبیا، آسیب های روحی در زمان بچگی شما باشد، روانکاوی می توانید به بهبود شما کمک های زیادی کند. در روانکاوی خاطرات شما بیرون کشیده شده و نحوه تعامل با این گره ذهنی را به شما می گویند.

نحوه رفع بیماری روحی با روانپزشک

روانپزشک در اکثر اوقات سعی می کند با پیشنهاد داروهای مختلف به شما برای مصرف در طی دوره های 3 تا 9 ماهه مشکلات عصبی شما را ضعیف کند.قرص های اعصاب براساس مشکل فرد به چند بخش خواب آور، آرام بخش، ضد افسردگی و ضد تشنج و … تقسیم می شود که البته هرکدام شامل عوارض جانبی مخصوص به خود دارند.

برخی از داروها عوارض جانبی کمتر و برخی عوارض جانبی بیشتری دارند. در بعضی از افراد دیده شده که پس از مصرف این داروها دچار خشکی زبان و حتی سرگیجه شده اند.

پزشک هر دو الی سه ماه بیمار اعصاب و روان را دوباره ویزیت می کند و براساس بازخورد داروهای قبلی دوز داروها را کم یا زیاد می کند، در برخی موارد نیز به صورت کامل قرص دیگری را تجویز می کند. پس از اینکه حالات ضعیف شدند، روانپزشک قرص ها را با دوز کمتر به بیمار می دهد تا زمانی که کامل قطع شود.